Op Schiphol staan we klaar voor de ochtendvlucht naar Genève. Op 08.30 uur hebben we maar eens gekeken of we nog op tijd zouden gaan vertrekken, maar toen gaf de monitor al een vertraging van 15 minuten aan. Dit was niet zo heel erg en dat gaf ons de gelegenheid om nog even een bakje koffie te gaan drinken. Terug bij de gate was de vertraging al opgelopen naar 30 minuten. Uiteindelijk zijn we met een uur vertraging vanuit Schiphol vertrokken en na aankomst op de luchthaven hebben we een gratis treinkaartje uit de automaat gehaald en zijn met de trein naar het centrum gegaan. De vertraging brengt ons schema wel enigszins in de war, omdat we na aankomst in Genève meteen willen beginnen met onze trektocht. De eerste etappe naar Beaumont vertrekt, volgens de topoguide Sentier vers Saint-Jacques-de-Compostelle via Le Puy, vanaf de brug “le Pont de Carouge” en bedraagt 13 kilometer. Vanaf de Kathedraal 15 km en vanaf het treinstation Genève zelfs 18 km. Vooraf zijn wij uitgegaan van 13 km, maar we zijn bij het station begonnen, dus de etappe is iets langer geworden. Na aankomst op het treinstation hebben we onze waterzakken gevuld en zijn naar de kathedraal gelopen voor onze eerste stempel. De eerste 7 kilometers gaan door de buitenwijken van Genève, maar daarna wandelen we eindelijk “de natuur” in. Na circa 11 km verlaten we Zwitserland en vervolgen onze tocht in Frankrijk. De weg voert grotendeels over verharde wegen en gaat afwisselend door kleine dorpjes en velden. De gite d’étape ligt gelukkig aan de route, dus we hoeven niet meer te zoeken. Het was al met al toch een pittige etappe, de 18,8 km hebben we in 5,5 uur gelopen, waarbij in het begin ons tempo eigenlijk te hoog lag. Nadat we ons geïnstalleerd hadden in de gite, hebben we heerlijk gegeten. Moe van de lange dag vallen we voldaan in slaap.
De Fransen weten helaas niet waar een goed ontbijt voor wandelaars uit bestaat: op 2 hompen stokbrood met jam kun je geen 27 km wandelen en dat zouden we merken ook. De route heeft alles in zich om een mooie wandeling te worden: akkerbouw, weilanden, bossen en kleine dorpjes, waarbij we afwisselend over asfalt en gravel wegen lopen. We schreven al “een mooie wandeling te worden”, helaas waren de weergoden ons vandaag niet gunstig gezind. Ze hadden besloten om hun geschil precies boven onze hoofden uit te vechten. Net na het gehuchtje Le Mont Sion hoorden we het al rommelen in de verte en niet veel alter begon het te regenen. Bij La Croix Biche kwam de bliksem een paar keer behoorlijk dicht bij, op ongeveer minder dan 200 meter van ons vandaan. De lucht was daar ook inktzwart. Bij bliksem kun je het beste gaan schuilen of in het open veld gaan zitten. Beide opties waren ter plaatse niet mogelijk, omdat er vlakbij een GSM mast stond en er diverse elektriciteitsdraden boven onze hoofden waren. We zijn dus toch maar verder gelopen door het open veld en hoopten dat Jacobus ons zou beschermen. De rest van de dag bleef het regenen, maar het onweer hield gelukkig wel op. Bij Contamine-Sarzin begonnen we te merken dat het een zware etappe werd, mede door de hevige regenval. Net na Contamine-Sarzin kregen we nog een zware klim voor de kiezen. Maar ook nu zijn we weer goed in de eenvoudige gite d’étape aangekomen. Op het pleintje bij de kerk zit restaurant Auberge du Pralet. We hadden gelezen dat het aangeraden wordt om bij aankomst in Chaumont een tafeltje te reserveren, dus ging één van ons naar binnen:
“Goedemiddag, heeft u voor vanavond een tafeltje voor twee vrij? Nee, helaas, we zitten al vol”.
Oeps, dat is een tegenvaller, want er is verder niets in het dorp.
“bent u pelgrim? Jazeker. Oh dan regelen we wel wat. Schikt 19.30 uur? Ja natuurlijk”
Kijk, dat is nog een gastvrijheid! Ze serveren er een heerlijk pelgrimsmenu (€ 15,-, 2013).
In nevelen gehuld en met een watering zonnetje verlaten we Chaumont. Via Collonges dalen we af naar Frangy. Onderweg komen we diverse wandelaars tegen die meedoen aan een lokaal wandelevenement van Frangy. De route volgt de hoofdstraat van Frangy waar we nog wat inkopen doen voor onderweg. Buiten Frangy volgen we de D310, waarbij we regelmatig de bochten afsnijden door steil over de veldjes omhoog te klimmen. Al klimmend komen we aan in Champagne. Hierna vervolgen we onze weg over een veldweg, waarbij we regelmatig ingehaald worden door de mountainbikers van VVT Frangy. Het leek er even op dat we de verkeerde route volgden, de GPS en de kaart gaven namelijk aan dat de route meer naar links zou liggen, maar de bordjes onderweg gaven toch echt Dessingy aan. Als we de kaart en GPS beter bekijken zien we dat die de route aangaf via de D310, dus gelukkig hebben wij de bordjes gevolgd die over de veldwegen naar Dessigny ging. Vanaf Dessigny volgen we meer dan ons lief is de asfaltweg, maar de mooie uitzichten maakten het meer dan goed: zowel links als rechts hadden we een prachtig uitzicht op de bergen en op het dal van de Rhône. Vanaf Curty worden de uitzichten minder, omdat de route door het bos verder gaat. Net voor Les Cotes krijgen we een glimp te zien van Seyssel en de Rhône. Aangekomen in het dorp Les Cotes staat een bordje: “Gite 300 meter links, maar loop eerst even 100 meter (in werkelijkheid 185 meter) door richting Seyssel en meldt je bij stopteken bij eerste huis links voor de gite”.
Daarna konden we met de eigenaresse teruglopen naar de gite Edelweiss. Hier hebben we genoten van een heerlijke douche, waarna we weer naar het dorp liepen voor het diner bij de eigenaresse thuis. Terug in de gite verbleven we voor de derde nacht op rij helemaal alleen in de gite!
Vlak voordat we vandaag LesCotes bereikten, kwamen we op een splitsing waar je kunt kiezen voor rechtdoor richting Vens/Pont du Fier of naar Seyssel (variant). Wij hebben gekozen voor Seyssel, als u kiest om rechtdoor te lopen naar Vens, dan kunt u de GPS route weer oppakken vlak voor de brug.
Met de rugzak op lopen we naar beneden voor ons ontbijt bij de eigenaresse van de gite. Na het ontbijt dalen we verder af naar Seyssel voor de nodige inkopen. Vanaf het gezellige plaatsje Seyssel volgen we het fietspad richting Pont du Fier. Onderweg zien we dunne boompjes op de grond liggen, dit blijkt het werk te zijn van een bever. Vanaf Pont du Fier lopen we afwisselend door een industriegebied en akkerbouwvelden om vervolgens vlak voor de Rhône weer het bos in te gaan. Zo nu en dan zien we kikkertjes en padjes de veiligheid van poeltjes opzoeken. Al lopend komen we zo bij Pont de la Loi. Hier is het belangrijk om even naar de waterstand te kijken, als deze hoger is dan 2,50 meter dan mag je niet tussen Pont de la Loi en de spoorbrug lopen en moet je via de weg gaan. Wij hadden geluk, de waterstand was lager dan 2,50 meter en dus konden we via Iles de Vions naar de spoorbrug. Vanaf hier wandel je over de rechte dijk langs de Rhône naar Chanaz. In Chanaz aangekomen moet er nog een hindernis genomen worden, namelijk de hoge voetbrug over het Canal de Savieres. Wij vonden dit een zeer afwisselende etappe en tot nu toe de mooiste!
Download hier voor dit traject de GPS track: Traject_GR65_Geneve_Chanaz.zip (522 downloads)
Volgende traject: Chanaz-La Cote St. Andre