De route gaat op de Hauptplatz bij de Jakobsweg-plattegrond verder, waar we vandaag 29 km van die 2808 km gaan afhalen! We verlaten de stad Linz via Margarethen, grotendeels over de weg. Na circa 4 km verlaten we deze doorgaande weg en gaan nog even verder over de asfaltweg, maar al snel mogen we een pad door het bos gaan volgen. Dit pad staat ook bekend als de Prinsensteig. Het is een heel leuk paadje dat hoog boven de Donau loopt. Klimmend en klauterend vervolgen we het smalle pad naar Wilhering. Vlak voor Wilhering staan twee pijlen, één naar rechts naar Stift Wilhering en één naar links voor het vervolg van de jacobsweg. Een bezoek aan het Stift is zeker de moeite waard. Na het bezoek aan het Stift keren we terug naar de splitsing om verder te gaan over de jakobsweg.
Door het Kürnbergerwald wandelen we naar Dörnbach. Bij een sanitaire stop schrik ik van een slang die langs mijn schoen sluipt, gelukkig glijdt hij snel weer weg in het gras. Vlak voor Dörnbach is de route even onduidelijk: twee bordjes voor het volgen van de Jakobsweg, één richting Gasthof Fischer en één richting een cafeetje. Bij laatstgenoemde staat daaronder nogmaals Jakobsweg, dus zijn we die kant opgegaan. Je loopt dan wel over het terras van dit café. Helaas was Gasthof Fischer wegens vakantie gesloten, anders hadden we hier in Dörnbach overnacht. Nu moeten we nog verder en bij Thurnharting gaat het mis met onze route. Wij zijn linksaf gegaan en zijn doorgelopen, maar hadden linksaf en direct weer rechtsaf moeten gaan, het maïsveld in. Een bordje was in geen velden of wegen te zien. Dat we fout gegaan waren, daar kwamen we helaas iets te laat achter, op dat moment was teruggaan geen optie meer. We zijn toen verder gelopen naar Pasching en rechtsaf langs de grote weg gelopen om vlak voor het treinstation van Hörsching de route weer op te pakken. Tot onze grote verrassing moesten we 100 tot 200 meter eerder dan verwacht linksaf slaan. Hier was duidelijk een Jakobs-sticker geplakt aan de kant waar wij vandaan kwamen. Eén van ons is nog doorgelopen naar de plek waar we volgens het boek van Peter Lindenthal vandaan hadden moeten komen, maar ook hier waren geen bordjes of stickers te zien. Soms wordt de route verlegd, maar zijn de oude aanduidingen niet altijd verwijderd en de nieuwe niet altijd juist geplaatst. Zo blijft de Jakobsweg een bijzondere weg, die voor iedereen anders kan zijn! In 2012 zullen we dit gedeelte nog eens wandelen om de juiste route te achterhalen, mocht iemand al eerder weten wat de juiste weg is, dan horen we het graag en passen we de GPS track aan.
We gaan het spoor onderdoor en lopen langs het spoor en het vliegveld van Linz naar Hörsching. Het plaatsje zien we al liggen, maar we moeten nog om de landingsbaan heen. De laatste kilometers zijn zwaar, maar een mentale oppepper krijgen we van een automobilist die even langs de weg stopt en ons een “buen camino” wenst. Zelf is zo ook naar Santiago de Compostella gelopen. Aangezien onze accommodatie net buiten Hörsching ligt (in Neubau) gaan we eerst naar restaurant Kusz voor goede maaltijd. Pas rond 20.30 uur strompelen we vermoeid maar met een goed gevulde maag onze accommodatie binnen.
Voor vertrek zijn we even terug gelopen naar Hörsching voor onze pelgrimsstempel. In de kerk zou een stempelkussen moeten zijn, maar helaas, niet aanwezig. Ook de pastoor is niet thuis, dus zonder stempel keren we terug naar onze accommodatie. We hebben de rugzakken opgehaald en zaten direct weer op de route. Tot aan Frindorf lopen we tussen de velden over een asfaltweg. Na de spooronderdoorgang lopen we onder langs de dijk van de Traun. We komen dan ook nog langs een mooie Fischerkapelle. Zodra het mogelijk was zijn we bovenop de dijk gaan lopen, waar we verlost waren van fietsers, skeelers en overige asfaltgebruikers. Het pad zien we honderden meters vooruit en na een bocht is dat niet anders.Vlak voor Wels komen we langs de Kraftwerken van Marchtrenk. Hier moeten we even omheen en klimmen daarna de kaarsrechte dijk weer op en gaan verder. Evenals de weg naar Linz zien we ook nu weer beversporen. Diverse Nordic walkers zijn nieuwsgierig en vragen of we de Jakobsweg doen. Geregeld maken we een praatje en soms horen we ze onderling over ons praten. Net na de spoorbrug in Wels verlaten we de route om naar de jeugdherberg te gaan.
Krijgen we vandaag weer van die lange kaarsrechte wegen? Over het terrein van de Welse Messe, waar net de tenten en attracties van het Volksfeest en de agrarische beurs werden afgebroken, keren we terug naar de rivier de Traun. In eerste instantie mochten we van een bewaker het terrein niet op, maar toen we vertelden dat we de dag ervoor toestemming hadden van een politieagent mochten we toch verder. Net na de vele gebouwen van de beurs (Messehallen) verlaten we het asfalt en lopen we over een semi-onverhard pad naar de de Kraftwerken van Wels. Na de Kraftwerken lopen we over een pas aangelegde dijk, maar je kunt ook rechts over het asfalt lopen. Aan het einde van de dijk zijn we het pad even kwijt, maar gelukkig worden we aangesproken door een vrouw die in het huis aan de rechterkant van de weg woont. Zij was zo lief om ons de juiste route weer aan te wijzen. Het bordje stond links van de weg, maar aan de verkeerde kant en tussen de bosjes bijna niet te zien van de kant waar wij vandaan kwamen. We pakken de juiste route weer op en lopen over een smal geitenpaadje vlak langs de Traun richting Lambach.
Regelmatig zien we vissers met lieslaarzen (waadbroeken) aan in de rivier staan vissen. Net na de autobrug over de Traun staat de pijl rechtdoor, maar volgens het boek van peter Lindenthal moeten we rechtsaf. Wij hebben de pijlen gevolgd en waren zeer blij met deze keus, want een mooi stukje bos lag weer in het verschiet. Helaas waren de aanwijzingen onderweg in het bos weer niet te vinden, maar met de GPS vonden we onze weg. Vlak bij de spoorbrug vonden we weer een teken. Het blijft zoeken naar tekens, maar we vinden onze weg naar Lambach. Op een kruispunt zien we de kerk al boven ons liggen, maar de route naar het Stift? We spreken een boer op een trekker aan en die wijst ons de weg naar het Stift. We gaan langs de kerk en de begraafplaats omhoog en zien uiteindelijk ons doel liggen: Stift Lambach. In dit gedeelte van Oostenrijk is de Jakobsweg slecht aangegeven. Stift Lambach heeft een echte pelgrimsherberg, waar 5 pelgrims kunnen overnachten. Wij worden gastvrij ontvangen en naar de herberg gebracht. Wij blijken vandaag de enige pelgrims te zijn. Na het bijwonen van de vespers stond er een heerlijke warme maaltijd voor ons klaar.
Als enige gasten in de Pelgrimsherberg Betanien verlaten we Stift Lambach. Via dezelfde weg als gisteren keren we terug naar het kruispunt om vandaar de Jakobsroute weer te vervolgen. Na circa 30 minuten komen we langs de Stiftstuinen, welke ook bereikbaar zijn met een trap. Deze trap bevindt zich aan de zijkant van het Stift en hier had je ook naar beneden kunnen gaan. Tot net buiten Lambach lopen we op de oevers van de Traun. Daar waar de rivier de Ager in de Traun stroomt, gaan we de Ager volgen. Dit blijven we doen tot het plaatsje Staig. Langs de oever zien we opeens een fel blauw vogeltje voorbij komen, een ijsvogel. Verder komen we ook nog wilde grazers tegen, die vredig in een wei gras staan te eten. Vanaf Staig gaat de route bijna geheel over asfalt verder. Er schijnt ook een mogelijkheid te zijn om bij Staig de oever van de Ager weer op te zoeken en deze te volgen tot Vöcklabruck. Hier werden wij op gewezen door een fietser die hier in de buurt woont. Helaas waren we al te ver weg om terug te keren voor deze aangenamere route. Door het plaatsje Schwanenstadt en de velden wandelen we richting Attnang. In Attnang leek onze tocht wel een puzzeltocht, zoveel verschillende aanduidingen voor de Jakobsweg werden er gebruikt.
We wandelen nog een klein stukje langs het bos en gaan verder over het veld. Hier worden we nageroepen en wederom gegroet door dezelfde fietser die we ook bij Staig tegen waren gekomen. Op dit veldpaadje stuitten we op een slang die ons pad kruist. Aan het eind van het weideveld lopen we na de spoorweg onderdoorgang van Vöcklabruck door de oude stadskern naar onze accommodatie het Mutterhaus der franziskanerinnen. Dit nonnenklooster ligt aan de Jakobsroute.
Download hier voor dit traject de GPS track: Traject-4-Linz-Vocklabruck.zip (693 downloads)